غیرفعالسازی کلیفرم کل و کلیفرم مدفوعی توسط نانوذرات نقره برای تصفیه آب آشامیدنی
Authors
abstract
چکیده: زمینه و هدف: نقره از جمله فلزاتی است که به عنوان ماده ضد باکتری بی خطر و موثر مطرح شده است که می تواند بیش از 650 نوع میکروارگانیسم از قبیل باکتری و ویروس را از بین ببرد. شاخص متداول مورد استفاده در بررسی کیفیت میکروبی آب و تطابق آن با استانداردهای موجود تعیین حضور باکتری های کلیفرم های کل و کلیفرم های مدفوعی است. هدف از این تحقیق ارزیابی تأثیر نانوذرات نقره در غیرفعالسازی کلیفرم های کل و کلیفرم های مدفوعی از آب آشامیدنی بوده است. روش بررسی: این مطالعه تجربی در سیستم بسته و در مقیاس آزمایشگاهی بر روی آب آلوده دست سازی که با اضافه کردن 10 میلی لیتر پساب به 90 میلی لیتر آب مقطر ساخته شده بود، انجام گرفت. هر بار، به 6 ظرف از آب آلوده، نانونقره با مقادیر 180-30 میکروگرم بر لیتر افزوده شد و در طول 100 دقیقه هر 20 دقیقه یک بار یک نمونه برداشته شد. نمونه های برداشتی به روش 15 لوله ای مطابق دستورالعمل b-9221 شماره چاپ بیست و یکم کتاب روش های استاندارد برای آزمایشات آب و فاضلاب آزمایش شد. یافته ها: نشان داد افزایش زمان تماس با نانونقره، باعث غیر فعالسازی بیشتر کلیفرم کل وکلیفرم مدفوعی است (001/0=p)، اما رابطه معنی داری بین مقدار نانونقره و غیر فعالسازی کلیفرم کل وکلیفرم مدفوعی دیده نشد (13/0=p). حداکثر غیرفعال سازی کلیفرم کل و کلیفرم مدفوعی به ترتیب 2/76% و 0/65% در زمان تماس 100 دقیقه به دست آمد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق، می توان نتیجه گرفت که نانونقره برای غیر فعالسازی کلیفرم کل و کلیفرم مدفوعی از آب موثر بوده و به عنوان یک روش جدید برای گندزدایی آّب آشامیدنی پیشنهاد می گردد.
similar resources
تاثیرکمپلکس پراکسید هیدروژن – یون نقره بر حذف کلیفرم های مدفوعی از پساب لاگون هوادهی
یک گندزدای خوب برای استفاده در آب و فاضلاب می بایست در رقت های خیلی کم بر میکروارگانیسم ها اثر کشندگی مناسب داشته باشد، برای انسان و حیوانات اثرات سمی اندکی داشته و اثرات و صدمات نامطلوب زیست محیطی آن ناچیز باشد. جستجوی گندزداهای غیر کلره ای که با همان اثر ضد عفونی کنندگی فاقد محصولات جانبی مضر باشند، همچنان ادامه دارد. محلول پراکسید هیدروژن با فرمولاسیون پایدار به همراه مقادیر جزئی یون نقره(با...
full textتعیین میزان آلودگی کلیفرم مدفوعی منابع آب برخی روستاهای شهرستان ساری با تست MPN
Background and purpose: Safe drinking is water that does not have any chemical and microbial contamination. According to the World Health Organization (WHO) guideline standards for drinking water total and fecal coliform the indicator of fecal contamination must not be detectable in any 100 ml samples. Pollution indicator bacteria such as coliforms and fecal coliforms were enumerated using a mu...
full textبررسی میزان کلیفرم کل، کلیفرم گرماپای و کلر باقی مانده آب استخرهای شنای سرپوشیده شهر کرمانشاه در سال های 90-1388
Abstract Introduction:desirable of residual chlorine, total and fecal coliforms, bacteria parameters indicates the water pools is to provide minimum standards that in water quality monitoring is important. So In this study, perspective of Total Coliforms, fecal coliforms and residual chlorine water quality of 17indoor pools of Kermanshah city were studied. Methods: This is a descriptive - a...
full textتاثیرکمپلکس پراکسید هیدروژن – یون نقره بر حذف کلیفرم های مدفوعی از پساب لاگون هوادهی
یک گندزدای خوب برای استفاده در آب و فاضلاب می بایست در رقت های خیلی کم بر میکروارگانیسم ها اثر کشندگی مناسب داشته باشد، برای انسان و حیوانات اثرات سمی اندکی داشته و اثرات و صدمات نامطلوب زیست محیطی آن ناچیز باشد. جستجوی گندزداهای غیر کلره ای که با همان اثر ضد عفونی کنندگی فاقد محصولات جانبی مضر باشند، همچنان ادامه دارد. محلول پراکسید هیدروژن با فرمولاسیون پایدار به همراه مقادیر جزئی یون نقره(با...
full textبررسی کیفیت فیزیکی، شیمیایی و میکروبی آب آشامیدنی شهر اهواز و مقایسه آن با استاندردهای آب شرب در سال 1395
ویژگی های فیزیکی ، شیمیایی و میکروبی آب آشامیدنی مبنای قضاوت قابل شرب بودن آن است. تغییرات نامطلوب در این پارامترها می تواند سلامت مصرف کنندگان را تهدید کند. لذا هدف از این مطالعه بررسی کیفیت فیزیکی، شیمیایی و میکروبی آب شرب شهر اهواز و مقایسه آن با استانداردهای ملی و سازمان بهداشت جهانی (WHO) می باشد. در این مطالعه که از نوع توصیفی –مقطعی بوده، نمونه برداری در مدت زمان 48 هفته (سال 95) از تصفی...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکردجلد ۱۹، شماره ۱، صفحات ۷۳-۸۰
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023